Hava siyahlığa biraz daha yaklaştırırken kendini, terk etmeye karar verdim ölüler ülkesinin başkentini. Karlar üzerinde gri ayak izleri bırakarak. Ama bugün 39 numara. Çünkü griydi hayatını ezilmekle geçirmiş babamın işçi ayakları.
Continue reading
‘Baban senin yüzünden bana kızıyor hep.’ dedi annem sonra.
‘Neden’ dedim, ‘İçindeki çocuk mu ölmüş?’
‘Hayır , benimki ölmedi diye.’
Demek ki böyle oluyormuş insan sevince. Sadece götü başı değil tüm organlarını dağıtıyormuş. Her biri ayrı suçlu, her biri kırılmış ve her biri saçma sapan. Ayrılan parçaları birleştirdiğinde de bir hıyar kalıyormuş eline, böyle mayhoş, tuzlu, kütür kütür.
Continue reading
Aslında size bugün hem ilk bölüm olması sebebiyle de İstanbul’a merhaba dediğim zamanlardan bir hikaye anlatmak istiyorum. Ben bunları yaşarken de bana çok komik gelmişti, hala da çok komik geliyor fakat olaylar yaşanırken o kadar çok gülememiştim. Neden gülemediğimi hikayeyi dinlerken anlatacağım, umuyorum siz rahatça gülebilirsiniz.
Continue reading
Geçtiğimiz hafta gökkuşağı bayrağını taşıdıkları ve savundukları için 76 kişi gözaltına alındı, darp edildi veya işkence gördü. Yaşananların farklı aşamalarında gözaltına alınan bazı arkadaşlarımızla süreci bir de bizim dillendirmemizin önemli olduğunu düşündük. Çünkü biliyoruz ki ne yanlışız, ne yalnız.
